Het vroegere Haarlemmermeer kreeg in de volksmond de bijnaam Waterwolf omdat er tijdens elke storm regelmatig grote stukken land in de golven verdwenen. Hele dorpen verdronken in het water en het oude Haarlemmermeer, het Leidse meer en het Spieringmeer werden door verschillende stormvloeden samen één groot Haarlemmermeer. Uiteindelijk echter werd de Waterwolf bedwongen door het droogmalen van de grote waterplas waarmee in 1840 werd begonnen. Twaalf jaar later in 1852 werd de bodem van het meer bereikt en ontstond de Haarlemmermeerpolder.
Het kunstwerk Waterwolf staat op de dijk langs de Drie Merenweg. Een in krachtige lijnen getekende wolf ligt te rusten boven op de dijk en kijkt naar de vele automobilisten en ook fietsers en wandelaars die voorbij komen. De sculptuur wordt geconstrueerd uit kokergelast Cortenstaal van 20x20cm.
In het midden van de Waterwolf wordt in het oppervlak van de buik/tafel het verhaal beschreven van de geschiedenis van de drooglegging van het Haarlemmermeer en hoe de Waterwolf aan zijn naam kwam. Als men bij de buik van de waterwolf staat hoor je zachtjes water stromen. De woeste Waterwolf lijkt bedwongen en het wilde water van het voormalige grote Haarlemmermeer is ingetoomd tot rustig kabbelend water.
